Od Cinii - C.D Riuki'ego

Riuki był wściekły, było to po nim widać. Zdenerwowanie wręcz z niego wylatywało, czyli widział to co stało się kilka minut temu. Nawet nie potrafiłam tego zrozumieć, czemu jego brat to zrobił? Żeby ze mnie zadrwić i zdenerwować swojego brata? Wychodzi na to, że był świadom jego obecności… to wszystko wygląda zupełnie inaczej, niż jest w rzeczywistości. Wiem o tym, że powinnam była go odepchnąć i zasadzić porządnego kopa. Nie byłam jednak w stanie, stałam tam jak sparaliżowana, tak samo teraz. Zacisnęłam piąstki, mnąc mini materiał swojego ubrania. Chłopak w dalszym ciągu mi się przyglądał czekając na moje "usprawiedliwienie". Ze zdenerwowaniem wyczułam, że łzy nadal spływają mi po policzkach. Szybko je starłam z poirytowaniem, cicho westchnęłam marszcząc czoło.
- Co? Nic nie powiesz… no właśnie,  nic. Bo nie masz żadnego wytłumaczenia, wybrałaś i tyle.
- Nie! Nic nie wybierałam, zacznijmy od tego, że nawet go nie znam… nie wiem od którego momentu tam stałeś, ale to nie tak.
- To niby jak? Bawi Cię to?
- Sam powiedziałeś, że nie jesteśmy razem… no to o co Ci chodzi?
Dopiero po wypowiedzeniu tych słów, dotarło do mnie jak te słowa mogły go zranić. Riuki skrzywił się i zrobił dwa kroki w tył. Wyciągnęłam w jego stronę rękę, jednak kiedy tylko się do niego zbliżyłam zostałam odepchnięta. Przycisnęłam do swojej piersi dłoń, którą jeszcze przed chwilą chciałam pogłaskać chłopaka po policzku.
- Przepraszam… ja już sobie… pójdę.  - powiedziałam jakby sama do siebie, nadal stojąc w miejscu

(Riuki? Sorka, że krótkie ale nie da się na lekcji pisać xD)